Η Θηβαΐς (λατινικά: Thebais) είναι έπος του λατίνου ποιητή Στατίου σε δακτυλικό εξάμετρο (9.748 στίχοι) με θέμα του παρμένο από τον αρχαιοελληνικό Θηβαϊκό κύκλο και συγκεκριμένα την εκστρατεία των επτά Αργείων στρατηγών (βλ. και την τραγωδία του Αισχύλου Επτά επί Θήβας) κατά της πόλεως των Θηβών, ως συνέπεια της διαμάχης των δύο γιών του Οιδίποδα, Πολυνείκη και Ετεοκλή για τον θρόνο. Άρχισε να γράφεται από τον ποιητή όταν ήταν 35 ετών και περατώθηκε μετά από δώδεκα χρόνια (90-92 μ.Χ.), οπότε και δημοσιεύθηκε. Ως πρότυπο έχει το αρχαιοελληνικό έπος Θηβαΐς, αγνώστου συγγραφέα. Η Θηβαΐς του Στατίου είναι χωρισμένη σε 12 βιβλία κατά το σχέδιο της Αινειάδας του Βιργιλίου, από την οποία επίσης επηρεάστηκε.