Οι Ιστορίαι (αρχ. ελλ. Ἱστορίαι, γνωστό και ως Ιστορία) είναι ο τίτλος του έργου του Ηροδότου, το οποίο σήμερα θεωρείται η θεμελιώδης βάση της Ιστορίας στον δυτικό πολιτισμό. Γράφτηκε το 450 π.Χ. στην ιωνική διάλεκτο και εξυπηρετεί ως αρχείο των αρχαίων παραδόσεων, της πολιτικής, της γεωγραφίας, και των συγκρούσεων που συνέβησαν μεταξύ διάφορων κουλτούρων γνωστών στην Ελλάδα, τη δυτική Ασία και τη βόρεια Αφρική εκείνη την περίοδο. Παρ' όλο που δεν θεωρείται ένα εντελώς αμερόληπτο έργο, παραμένει μία από τις πιο σημαντικές πηγές σχετικά με τα παραπάνω. Άλλωστε, δημιούργησε το είδος και τη μελέτη της ιστορίας στον δυτικό κόσμο (πέρα από την ύπαρξη προηγούμενων ιστορικών καταγραφών και χρονικών).

Οι Ιστορίαι, επίσης, είναι μία από τις πρώτες αφηγήσεις της ανόδου της περσικής αυτοκρατορίας, αλλά και των αιτίων και των γεγονότων του Ελληνοπερσικών πολέμων μεταξύ της αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών και τις ελληνικές πόλεις-κράτη τον 5ο αιώνα π.Χ. Ο Ηρόδοτος απεικονίζει τη σύγκρουση των δυνάμεων των κατακτητών (Πέρσες) από τη μία, και της ελευθερίας (οι Αθηναίοι η συμμαχία των ελληνικών πόλεων-κρατών, τα οποία συμμάχησαν εναντίον των εισβολέων) από την άλλη.

Ο ίδιος ο Ηρόδοτος δεν έδωσε κάποιον τίτλο σε αυτό το έργο του. Οι Αλεξανδρινοί φιλόλογοι το ονόμασαν "Ἡροδότου Μοῦσαι" και το διαίρεσαν σε εννέα βιβλία, ενώ στο κάθε βιβλίο δόθηκε το όνομα καθεμίας από τις εννέα Μούσες.